Οι σχετικές επισημάνσεις έγιναν από ειδικούς της Ογκολογικής Μονάδας του νοσοκομείου «Σωτηρία» με την ευκαιρία της διοργάνωσης του 2ου διεθνούς συνεδρίου για τον καρκίνο του πνεύμονα στην Αθήνα (ξενοδοχείο Hilton) την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου.
«Θύματα» της νόσου οι καπνιστές
«Το κάπνισμα ενοχοποιείται για τις περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα. Η καπνιστική συνήθεια έχει αναγάγει τη νόσο σε πρόβλημα δημόσιας υγείας με ενδημικές διαστάσεις. Τρεις στους τέσσερις ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι συστηματικοί καπνιστές» ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και διευθυντής της Ογκολογικής Μονάδας του «Σωτηρία», κ. Κωνσταντίνος Συρίγος. Ωστόσο, κατά τον ειδικό το «κλειδί» για την αποκωδικοποίηση της νόσου ενδεχομένως να κρύβεται σε αυτό ακριβώς το σημείο: «το γεγονός ότι το 25% των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα δεν είναι καπνιστές μας οδηγεί στην περαιτέρω διερεύνηση της νόσου αναφορικά με τη γονιδιακή προδιάθεση και τυχόν άλλους παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνισή της» εξηγεί.
Δύσκολη η «μάχη» των ασθενών
«Η πρόγνωση των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα είναι δυσμενής, αφού μόνον το 20%, 15% και 5% των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα παραμένουν στη ζωή ένα, δύο και πέντε χρόνια μετά αντιστοίχως» επισήμανε η κυρία Παρασκευή Μπούρα, πνευμονολόγος, επιστημονική συνεργάτης της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Και αυτό διότι, όπως εξήγησαν οι δύο ειδικοί, με την πάροδο του χρόνου τα συνήθη χημειοθεραπευτικά φάρμακα έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους στην αντιμετώπιση της νόσου με αποτέλεσμα η επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα να έχει βελτιωθεί ελάχιστα. Η διαπίστωση αυτή επιβάλλει κατά τους επιστήμονες την αναζήτηση νέων μορφών θεραπείας που να δίνουν σημαντική παράταση της επιβίωσης των ασθενών αλλά και να διασφαλίζουν την ικανοποιητική ποιότητα ζωής τους – το θέμα αυτό αποτελεί άλλωστε και το βασικό του συνεδρίου.
Νέες στρατηγικές στη φαρέτρα των επιστημόνων
Οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους – το ίδιο συμβαίνει με τις ασθένειες. Η ιδανική προσέγγιση θα ήταν να χορηγούν οι γιατροί διαφορετική θεραπεία σε κάθε ασθενή, ανάλογα με τα μοριακά χαρακτηριστικά του όγκου. «Όσο φιλόδοξο κι αν ακούγεται για ορισμένες μικρές υπο-ομάδες ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα αυτό μοιάζει πολύ κοντινό. Όγκοι με συγκεκριμένες μοριακές μεταλλάξεις φαίνεται να έχουν ιδιαίτερα καλή ανταπόκριση σε νεότερα φάρμακα» σημειώνει ο κ. Συρίγος, προσθέτοντας ότι η διαπίστωση αυτή δημιουργεί αυξημένες ανάγκες στη διάγνωση της νόσου. Αυτό σημαίνει κατά τον ειδικό ότι η ιστολογική εξέταση δεν είναι πλέον αρκετή και ότι πρέπει απαραίτητα να συνοδεύεται από μοριακή και γενετική ανάλυση του όγκου ώστε να αποφασιστεί η ενδεδειγμένη θεραπεία.
