ulive.gr

Κάποιοι λένε «Φταίνε οι μετανάστες», άλλοι το εξηγούν ως «Αντίδραση στο πολιτικό κατεστημένο». Και στα Καλάβρυτα; Στα Καλάβρυτα τι φταίει;

Γιατί στην πλαγιά του Χελμού, που ορθώνεται πάνω από τα Καλάβρυτα, υπάρχει ένας τεράστιος σταυρός, μνημείο ανάμνησης της σφαγής που συντελέστηκε τη 13η Δεκεμβρίου του 1943 από τους Ναζί, οι οποίοι κλείδωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά κάτω των 14 στο σχολείο και διέταξαν όλους τους άνδρες από 14 και πάνω να παρουσιαστούν έξω από το χωριό. Εκεί οι Γερμανοί τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ.

Κι όμως στα Καλάβρυτα 635 άνθρωποι ψήφισαν το κόμμα του ανθρώπου που το 1991 δήλωνε: «Κατακτητές ήταν οι Γερμανοί, πόλεμο είχαμε, ήταν επόμενο να συμβούν όλα αυτά».

Κι αν γι’ αυτούς που μένουν στον Άγιο Παντελεήμονα ή σε κάποια άλλη συνοικία με πληθώρα μεταναστών θα βρεθούν κάποιοι που θα εφεύρουν δικαιολογίες, λες και οι μετανάστες είναι το μόνο πρόβλημά μας, για τους 635 των Καλαβρύτων είναι ανώφελο ακόμα και να το προσπαθήσει κανείς. Η απορία θα παραμένει.

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ανασύρω ένα κείμενο του Ζοζέ Σαραμάγκου γραμμένο στις 26 Μαρτίου του 2009:

«Διάλογος σε διαφήμιση αυτοκινήτου στην τηλεόραση. Δίπλα στον πατέρα, που οδηγεί, η κόρη, κάπου έξι ως επτά χρονών ρωτά: “Μπαμπά, το ήξερες ότι η Ιρένε, η συμμαθήτρια μου, είναι μαύρη;” Απαντά ο πατέρας: “Ναι, βέβαια…” Και η κόρη: “Εγώ όμως όχι…” Αν αυτές οι τρεις λέξεις δεν είναι γροθιά στο στομάχι, θα γίνουν σίγουρα κάτι άλλο: μια γροθιά στο νου. Θα πει κανείς πως ο σύντομος διάλογος είναι απλώς ο καρπός του δημιουργικού ταλέντου ενός ιδιοφυούς διαφημιστή, όμως, εδώ δίπλα ακριβώς, η ανιψιά μου η Ζούλια, που δεν είναι πάνω από πέντε χρονών, όταν τη ρώτησαν αν στο Τίας, την τοποθεσία όπου μένουμε, υπάρχουν μαύρες, απάντησε πως δεν ξέρει. Και η Ζούλια είναι Κινέζα…

Λένε πως η αλήθεια βγαίνει αυθόρμητα από τα στόματα των παιδιών, ωστόσο, βλέποντας τα δεδομένα παραδείγματα, δε φαίνεται να έχουν έτσι τα πράγματα, αφού η Ιρένε είναι όντως μαύρη και ομοίως από το Τίας οι μαύρες δε λείπουν. Το ζήτημα είναι ότι, αντίθετα με ότι γενικώς πιστεύεται, μοναδικές αλήθειες δεν υπάρχουν: οι αλήθειες είναι πολλαπλές, μόνο το ψέμα είναι παγκόσμιο. Τα δυο παιδιά δεν έβλεπαν μαύρους, έβλεπαν ανθρώπους, ανθρώπους όμοιους με τις ίδιες, άρα η αλήθεια που βγήκε από το στόμα τους είναι απλώς άλλη.»

Μήπως τελικά θα ήταν καλύτερα για όλους μας να ψήφιζαν τα μικρά παιδιά;

Γιατί τα μικρά παιδιά τουλάχιστον βλέπουν ανθρώπους.